Ideeën.

Afgelopen zaterdag nam ik weer eens deel aan een vrouwenmiddag. Deze middagen worden eens in de drie weken georganiseerd voor vrouwen uit het asielzoekerscentrum. Tijdens deze middagen wordt er koffie en thee gedronken én koek (en chocola) gegeten (waarbij ik vanzelfsprekend de halve vloer onder de paasstol heb geknoeid en óók nogeens een poedersuikersnor heb gecreëerd). Hierna wordt een verhaal uit de Bijbel verteld (in het Nederlands en in het Engels, soms vertaalt iemand ook nog naar het Arabisch of Farsi). Tot slot wordt er een creatieve activiteit gedaan. De ene keer knutselen we met vilt. De andere keer met papier. Zaterdag gingen we, therapeutisch, kleuren voor volwassenen.

Best wel spannend, vind ik dat altijd. Voor een groep staan en uitleggen wat er gaat gebeuren. Deze keer had ik dat niet zo. Op de één of andere manier vind ik deze doelgroep makkelijker om mee om te gaan dan gewone Nederlandse mensen. Dus samen met iemand anders mocht ik (in het Engels nog wel) voor de groep vertellen wat we gingen doen. Het was wel heel tof om te zien hoe iedereen geconcentreerd aan de slag ging en hoe eigenlijk de meeste kleurplaten mee naar huis werden genomen.

De mijne. (Allebei nog niet af).

Vrijwilligerswerk als dit is voor mij wel leerzaam.
Ik denk steeds meer dat we in ons land onderschatten wat asielzoekers ons kunnen bieden. Veel mensen willen zo graag werken, maar ze mogen niet. Heel frustrerend voor ze. Psychische problemen komen veel voor onder deze groep. Hoewel ik geen deskundige ben en geen oplossingen heb, denk ik dat er meer in kansen gedacht moet worden voor deze mensen.
Laat ze bijvoorbeeld kookles geven of iets anders. Veel vrouwen zijn dol op koken en bakken en wat ze klaarmaken is echt té lekker. In Nederland vinden we (Midden)-Oosterse gerechten steeds interessanter (te zien aan het aanbod aan kruiden bij de supermarkten). Dus uitwisseling van kennis is in dit opzicht helemaal niet zo verkeerd. En er zijn vast nog wel andere manieren te bedenken.